Okazujmy uczucia… :)

Zainspirowana Waszymi komentarzami do artykułu „Seks na oczach dzieci” postanowiłam napisać o tym, „Czy okazywać sobie uczucia?”

Tak, okazywać, bo WARTO! 🙂

Od najmłodszych lat uczmy Nasze dzieci jak okazywać sobie uczucia, zarówno te pozytywne jak też te negatywne. Kochani rodzice powinniście mówić otwarcie o tym, że się kochacie i że dlatego tatuś i mamusia ze sobą śpią w jednym łóżku. Jak też mówcie swoim pociechom, że je kochacie. Nie powinniście wstydzić się tego, że ze sobą śpicie, że się całujecie i przytulacie. Im częściej mówicie Swoim maluchom, że je kochacie, przytulacie je i obdarowujecie całusami, tym łatwiej będzie im zrozumieć dlaczego dorośli też tak robią wobec siebie. Wspólne przytulanie się, zabawa w łóżku, łaskotanie, rzucanie poduszkami i obdarowywanie całusami oswaja dzieci z okazywaniem sobie uczuć.

Jeśli Nasze dzieci mówią Nam że się czegoś boją, to nawet jeśli to jest według nas absurdalne,  nie bagatelizujmy tego. Możemy jedynie pogłębić uczucie strachu w dziecku a nie pomóc mu go zwalczyć. Pozwólmy mu się bać, pozwólmy okazywać strach ale jednocześnie dajmy mu wsparcie z Naszej strony, zapewnijmy go, że z nim jesteśmy i że nie jest sam. Możemy spróbować oswoić powoli dziecko ze „strachem”. Młodsze dzieci mogą Nam narysować to czego się boją starsze opowiedzieć o tym i wspólnie z dzieckiem przyjrzeć się temu i porozmawiać o tym. Cały czas wspierając je w tym co go spotkało.

Pozwólmy też Naszym dzieciom się złościć. Okazywanie negatywnych uczuć nie jest złe, tylko nauczmy je jak mogą to robić. Pokażmy w jaki sposób można okazywać złość (np. po przez rwanie kartki, rysowanie po kartce, zgniatanie jej, itd.). Nie zabraniajmy im tego, nie mówmy, że nie wolno, że trzeba być zawsze „grzecznym”. Nauczmy dzieci, że płakać- to nie wstyd, że nie zawsze trzeba się uśmiechać i być spokojnym. Świat nie składa się z samych przyjemnych emocji im wcześniej im to uświadomimy tym lepiej. Pamiętajmy, że tak jak Nam dorosłym wolno się złościć, płakać i śmiać, tak dzieciom też wolno to robić. Jeśli od początku pokażemy jak radzić sobie z negatywnymi emocjami, ze stresem tym łatwiej dzieciom będzie odnaleźć się w ich czasie dojrzewania, gdzie hormony „buzują”, dzieci mają zmienne nastroje i często dla Nas dorosłych niezrozumiałe wybuchy złości z którymi sami sobie nie radzą.

Kochani dlatego zachęcam uczmy nasze dzieci okazywania uczuć tych pozytywnych ale też tych negatywnych oraz sposobów radzenia sobie z nimi. Jak też POZWÓLMY Naszym dzieciom okazywać te różne emocje. 🙂

Jeśli natomiast potrzebujecie przykładów jak to zrobić lub wsparcia piszcie : niedziolka.marta@gmail.com – pomogę 🙂